Het door bramen en varens steeds
smaller
wordende pad meandert de heuvel op
en geeft een wisselend uitzicht over
de rivier,
die deels bedekt is door een deken
van mist.
Aan de overzijde, hoog boven water
en mist,
hangt een groot huis als tegen de
rots gekleefd,
waar achter een raam een vrouw zich
langzaam aankleed,
niet bedacht op een kijker, die twee
kleine witte reigers volgt.
Beginnende herfsttinten kleuren
bomen en struiken
en de geur van zwammen is alles
overheersend.
Het is doodstil, alleen de roep van
een merel
en het tikken van een roodborst
echoën door het bos.
Op de top na een bocht blaast de
zwoele zuidenwind
de eerste bladeren van de bomen en
laat een dorp
en de rivier uit de mist te
voorschijn komen.
In de verte regent het, op de heuvel
verschijnt de zon.
|
No comments:
Post a Comment